ပြင့္မလာခဲ့တဲ့ တံခါးေတြေပၚက

အနာဂတ္ မရွိေတာ့ဘူးလို ့ထင္ေနလည္း
ေမြးရာပါ ရွင္သန္လိုစိတ္နဲ ့ဆက္ျပီး အေလွ်ာက္
ေရွ ့နားကုိနည္းနည္းေလး အေရာက္မွာ
အနာဂတ္က သူ ့လက္သီးနဲ ့ထုိးႏွက္ထုေထာင္း
သူရွိေနေၾကာင္းကုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသက္ေသျပတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ရွင္သန္ေနခ်င္စိတ္ကုိ ေနရာတက် ျပန္ထား၊
ျပီးေတာ့…ယာဥ္ေၾကာ က်ပ္က်ပ္ထဲက ကားေတြလို
ေျခေထာက္ေတြကို စလိုးမိုးရွင္းနဲ ့ေရြ ့လ်ား
တေန ့တလံေတာ့ သြားပါတယ္။
ပုဂံရယ္… ငါမေရာက္ခင္ မေပ်ာက္ပါနဲ ့။

ေခၽြးနဲ ့ရင္းျပီး ရလာခဲ့တဲ့ box မွာ
အာမခံခ်က္ေလး ေတြ ့မလားလုိ ့ေဖာက္ၾကည့္တယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းနဲ ့
ကံေကာင္းပါေစဆိုတဲ့ စာသား
ရပါမ်ားလြန္းေတာ့ ခါးတယ္။

သြားရင္းလာရင္းနဲ ့ေတြ ့ပါလိမ့္မယ္။
ပြင့္မလာခဲ့တဲ့ တံခါးေတြေပၚက “ၾကက္ေျချခစ္”
အဲဒါ က်ေနာ့္ လက္ေဗြျဖစ္တယ္။
ေကာင္းကင္ကုိ