Thursday, October 21, 2010

အိပ္မက္လား…ရွိပါတယ္

အေၾကြခရီးမွာ အေၾကာင္းမလွေတာ့
ေျမၾကီးေပၚေခါင္းခ်
ေရႊထီးေတာ္ေဆာင္းရ တုန္းကအေၾကာင္းေတြ
အိပ္မက္မက္ရတယ္။

ေကာင္းကင္ကုိ
Posted by Kaung Kin Ko at 12:06 AM
Labels:

4 comments:

  1. ၾကည္ၾကည္October 21, 2010 at 2:00 AM

    အိမ္မက္ေတြ ၿပန္ၿပန္မက္တတ္တယ္
    ဆရာေကာင္းေရ
    အဲ့လို ထိေအာင္ မေရးတတ္ လို ့သာ

    ReplyDelete
  2. Ko PawOctober 21, 2010 at 8:25 AM

    အေတြးေလးကုိ ႀကဳိက္တယ္ ကုိေကာင္းကင္ကုိ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိပ္မက္ရွိေသးေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ႔။ တကယ္လုိ႔သာ အိပ္မက္လည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လည္း မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ ဒီဘဝမွာ ရွင္လ်က္နဲ႔ ေသရသလုိပဲ။ ဒီေတာ့...

    အေသခရီးမွာ အေလာင္းမလွေတာ့
    ေျမႀကီးေပၚ ေခါင္းအခ်
    ေပသီးေအာ္ေရာင္းရ တုန္းကအေၾကာင္းေတြ
    အိပ္မက္မမက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။

    ReplyDelete
  3. ေကာင္းမြန္၀င္းOctober 22, 2010 at 1:39 AM

    ကိုေကာင္းကင္ကိုေရ

    ခဏခဏ လာဖတ္ျပီးေတာ႔ ေကာ္မန္႔မေပးတာႀကာျပီျဖစ္တဲ႔ ကၽြန္မလို follower ကို လက္ခံေပးထားတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

    ဒီတစ္ခါလည္း “အိပ္မက္လား....ကိုျပန္ခံစားခြင္႔ျပဳပါေနာ္။”

    ေရႊဇြန္းကိုက္ေမြးလို႕
    ေရႊလင္ပန္းနဲ႔ အခ်င္းေဆး
    အေျခအေနေပးေတာ႔ သူ႕ေခတ္
    ဒီလိုနဲ႕ လူႀကီးျဖစ္လာ
    ကတၱီဖိနပ္စီး ေရႊထီးေဆာင္း
    အားလံုးရဲ႕ေကာင္းမွဳ
    ဘ၀အစမွအဆံုး
    ေရႊႏွင္႔ဖံုးေသာ္လည္း
    ေသေန႕က်ေတာ႔ မတ္ေစ႔တစ္ေစ႕ပါပဲ
    သူမ်ားေတြနဲ႔ အတူတူ။
    သူ႕ ေရႊေတြကို အပိုယူမသြားႏိုင္ခဲ႔၊
    ေရႊအိပ္မက္ေလးဖက္လို႕ မတ္ေစ႔နဲ႕ အသက္ထြက္။

    ReplyDelete
  4. သိဂၤါေက်ာ္October 25, 2010 at 1:42 AM

    ေျမၾကီးေပၚ ေခါင္းခ်တဲ့ အခ်ိန္အထိ အိပ္မက္ပဲ မက္ခ်င္ေနလို႕ေတာ့ မျဖစ္ဘူးထင္တယ္..

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)