ခုဆို ငါ့စိတ္ကမၻာမွာ ရြက္ေၾကြရာသီတခုပဲရွိတယ္။
ႏွလံုးသားနဲ႕ မွားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကလည္း အဆာမေျပခဲ့။
ေခါင္းနဲ ့စားခဲ့တဲ့ အစာေတြကလည္း အစာမေၾကခဲ့။
ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့သူကုိ ေခါင္းေမာ့ထားသူေတြက တရၾကမ္း ဝင္တုိက္တယ္။
ထြက္ေျပးလာတဲ့သူကုိ ဝိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ဒူေဝေဝသမားေတြက ေလွာင္ၾကတယ္။
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ေတြကလည္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာေနရာတကာ
ေၾသာ္…ေလာကမွာ ကုိယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္ မယံုႏုိင္ေတာ့တာေလာက္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူး။
ေကာင္းကင္ကို
ရတု @ 2011
12 years ago
ကိုယ္ကက်ဴး ကိုယ့္ဒူးေတာင္မယံုရတဲ႔။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ကမက်ဴးရင္ မေၾကကြဲရေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ
ReplyDelete*ေလာကမွာ ကုိယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္ မယံုႏုိင္ေတာ့တာေလာက္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူး*
ReplyDeleteဟုတ္တယ္ဗ်။