Monday, November 23, 2009

တခါတခါ ေကာင္းရင္မၾကိဳက္တဲ့ ေလာက

တေယာက္တည္း ငုိေနျပီဆိုရင္
အမ်ားစုက နားလည္ေပးၾကလိမ့္မယ္။
တေယာက္တည္း ျပံဳးေနျပီဆိုရင္ေတာ့
ထူးဆန္းေနသလိုမ်ိဳး ၾကည့္ၾကလိမ့္မယ္။

ေၾသာ္...
လူမ်ားစြာကုိ တျပိဳင္တည္းမုန္းခဲ့သူေတြေတာင္
လက္ခုပ္သံတခ်ိဳ ႔ ရခဲ့ၾကေသးတယ္။
လူႏွစ္ေယာက္ကုိ တျပိဳင္တည္းအခ်စ္
အဲဒီ့မွာ အျပစ္ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။
ေကာင္းကင္ကို
Posted by Kaung Kin Ko at 2:07 AM
Labels: ,

11 comments:

  1. ★CratonNovember 23, 2009 at 4:54 AM

    အားေပးတယ္ လုပ္သာလုပ္..

    ReplyDelete
  2. ညလင္းအိမ္November 23, 2009 at 5:36 AM

    အင္း...ငါ႔အစ္ကုိၾကီးေတာ႔ တခုခုေတာ႔ တခုခုပဲေနာ္...
    သိေနတယ္.. း)

    ReplyDelete
  3. ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းNovember 23, 2009 at 5:19 PM

    သူမ်ားေတြေတာ့ မသိ
    ကိုေကာင္းကင္ရဲ ့ ေကာင္မေလးကေတာ့
    ဒီကဗ်ာဖတ္ၿပီး စိတ္ေကာက္မွာ အမွန္ပဲ

    ReplyDelete
  4. AnonymousNovember 23, 2009 at 5:39 PM

    Good poem! But, be careful. :-P

    ReplyDelete
  5. ေကာင္းမြန္၀င္းNovember 23, 2009 at 6:42 PM

    ပုစာၦ က ခက္ခဲ၊
    အေတြး က နက္နဲ၊
    အေျဖသိရင္ေတာ႔ “ခ်က္” က နဲ။
    ေကာင္းကင္ကိုရယ္ (တခါတခါ ေကာင္းရင္မႀကိဳက္တဲ႔ ေလာက…မွာ)၊
    ႏွစ္ေယာက္ တျပိဳင္တည္း၊
    ခ်စ္ႏိုင္ရဲတယ္
    ေတာ္ေတာ္ အျဖစ္သည္း။ ။

    ReplyDelete
  6. ေကာင္းမြန္၀င္းNovember 23, 2009 at 6:44 PM

    ပုစာၦ က ခက္ခဲ၊
    အေတြး က နက္နဲ၊
    အေျဖသိရင္ေတာ႔ “ခ်က္” က နဲ။
    ေကာင္းကင္ကိုရယ္ (တခါတခါ ေကာင္းရင္မႀကိဳက္တဲ႔ ေလာက…မွာ)
    ႏွစ္ေယာက္ တျပိဳင္တည္း
    ခ်စ္ႏိုင္ရဲတယ္
    ေတာ္ေတာ္ အျဖစ္သည္း။ ။

    ReplyDelete
  7. ေရတမာNovember 24, 2009 at 5:48 PM

    အေတြးကို သေဘာက်တယ္။

    ReplyDelete
  8. ATNNovember 24, 2009 at 8:39 PM

    း)

    ReplyDelete
  9. linnaryoneDecember 1, 2009 at 5:53 AM

    ဆရာသမား....အခ်စ္ေတြသိပ္ေပါေနတယ္ ထင္ပါ့...ေတာ္ျပီလား ႏွစ္ေယာက္ဆိုရင္..

    ReplyDelete
  10. ကိုေဇာ္January 14, 2010 at 1:30 PM

    လာဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ..။

    ReplyDelete
  11. NeeJanuary 16, 2010 at 12:37 AM

    ေတာ္ေတာ္ေနာက္တတ္တယ္ေနာ္

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)