ဖူးစာေရးနတ္သို ့

ညခင္းတို ခဏေလးမွာ
လမင္းလို ညီမေလးက
အဒိႏၷာဒါနာကုိခ်ိဳး
ငါ့အခ်ိန္မ်ား လာလာခုိးတယ္။

မာယာမ်ားတဲ့ ပန္းေလးေရ
ဂါထာမ်ားနဲ ့မန္းေဆးေတြ နင့္မွာရွိလား။
ပ်က္ျပယ္လုသြားတဲ့ ငါ့အိပ္မက္ေတြကို
အသက္ကယ္ကုစားဖုိ ့
သြားတက္ငယ္ တခုအားနဲ ့
တခ်က္ရယ္ကာ ျပဳစားလွည့္ပါ။

ေစာင္းတလံုးရဲ ႕ ဗီဇေလးမ်ားနဲ ့့ႏွဳတ္ခမ္းလႊာေရ
အေကာင္းဆံုး ဂီတေတးမ်ား ဖြင့္စမ္းပါဦး။
နင့္ရဲ ့
သကာစကားေလးေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့
ငါ အားေဆးေတြထိုးပါရေစ။

ခ်စ္သူကုိ ကဗ်ာတပုဒ္အျဖစ္မွတ္
ႏွလံုးသားနဲ ့ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ဖတ္ၾကည့္ေတာ့
သူ ့အလွအပုိဒ္တိုင္းဟာ
ဘဝဆိုတဲ့ မျမင္မစမ္း ေတာလမ္းတခုက
မရလိုတဲ့ ဘဝင္ႏြမ္း ေမာပန္းမွဳေတြကုိ
အလိုအေလ်ာက္ပဲ သြားဖယ္မယ့္ အရာ
ကုိယ္တေယာက္တည္း နားလည္မယ့္ ကဗ်ာေပါ့။
သူနဲ ့ေတြ ့လိုက္တိုင္းမွာ
ဒုကၡအက်ိတ္ငယ္မ်ားဟာလည္း
လံုးဝ အဆိပ္ျပယ္သြားရတယ္။

ေၾသာ္…
အျမင္ကုိ ဖမ္းစားေနတဲ့ ပင္ကုိဟန္
ရင္ကိုယမ္းသြားေစတဲ့ ရႊင္ခ်ိဳသ႑န္ေလးေတြနဲ ့
သူ ့ုအလွေမွာ္ကို ခံစားခဲ့ရေတာ့
လူ ့ဘဝက အေတာ္ကိုတန္သြားခဲ့ရေပါ့။

ေဟာ ဟုိမွာ ေတြ ့လား
‘အလွ’စင္ေလးတခုေပၚမွာ
‘မ’..ယဥ္ေက်းမွဳေတြ ပန္ထားတဲ့
သူ ့မ်က္ႏွာနတ္ေရကန္ေလးဟာ
ကုိယ့္ ခ်စ္သူ ေငြလမင္းပဲ ဆိုတာကုိ
ဖူးစားေရးနတ္ေရ
ကူးကာေရးမွတ္။
ေကာင္းကင္ကုိ