အခ်စ္ဆိုတဲ့ အကုသိုလ္

မသန္ ့တသန္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ ့
တစ္ကြင္းလံုးအႏွံ ့ဆြဲေျပးလိမ္ေခါက္ ၊
တစ္ဘက္ ဂိုးေရွ ့ကို ေရာက္မွ
ဂိုးေပါက္က ရုတ္တရက္ေပ်ာက္သြားတယ္။

သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ အလွခ်င္းျပိဳင္ေနၾကတဲ့
သက္ရွိရနံ ့ခုိင္ေတြၾကားမွာ
မ်က္ႏွာငယ္စြာ ပြင့္ေနရရွာတဲ့
အညတရ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကို ျမတ္ႏိုးလြန္းလို ့
ဥယ်ာဥ္ေတာ္ဆီအေရာက့္
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေလွ်ာက္ခဲ့လည္း …..
ဥယ်ာဥ္ေရွ ့ေရာက္ကာမွ
ဥယ်ာဥ္ဂိတ္တံခါးက
အခုတင္ပိတ္သြားသတဲ့။

ေၾသာ္…
အခ်စ္ရဲ့ တန္ခုိးေတာ္နဲ ့
သူတကာေတြ မိုးေပၚပ်ံေနခ်ိန္မွာ
ငါ့့က်မွ အခ်စ္ဆိုတဲ့တြင္းနက္ၾကီးထဲ ျပဳတ္က်သြားခဲ့ရတာ
ဘာအကုသိုလ္မ်ားလုပ္ခဲ့မိလို ့လဲ။

ေတာက္!
စၾကၤဝဠာၾကီးကို ဆြဲေမွာက္
ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ဆိုတဲ့ အရာေတြ
ေလာကၾကီးထဲကလံုးဝေပ်ာက္သြားေအာင္
လက္စေဖ်ာက္ပစ္လိုက္္ခ်င္တယ္။

ေကာင္းကင္ကို