Friday, January 1, 2010

မရွိခုိက္

တညတာ ေပ်ာ္စရာကမၻာေရာက္ေအာင္
ငါ့မွာ ေဒၚလာတရာေလာက္ေတာင္ မရွိ။

မသိမသာ ရင္ခုန္ဖုိ ့
ၾကည့္စရာ ရင္တစံုလည္းမရွိ။

အၾကားအာရံုနဲ အားေလးေတြယူဖို ့
စကားကဗ်ာစံုနဲ ့အားေပးေနသူလည္းမရွိ။

ေဂ်ာ္နီဝါးကားတံဆိပ္အရက္နဲ ့
ေတာ္ကီမ်ားပြါး ႏွိပ္စက္မယ့္ သူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိ။

ဆာေလာင္မွဳကိုျဖည့္ဆည္းေနခုိက္ဟာ
လူ ့ဘဝရဲ ႔အထြတ္အထိပ္ အရသာတဲ့။

အာရံုသာရွိျပီး
အသျပာပံု မရွိျခင္းနဲ ့

အကုန္ရတာသိျပီး
သုညသာရွိျခင္းကေတာ့

အခံရ အခက္ဆံုး ကာလပဲ။

ေကာင္းကင္ကို
Posted by Kaung Kin Ko at 1:48 AM
Labels:

10 comments:

  1. သြယ္လင္းဆက္January 1, 2010 at 2:18 AM

    သုညေတြကို အေနာက္မွာထားႏိုင္ဖို႔ဆုေတာင္းေပးရင္း ႏွစ္သစ္မွာ ကိုေကာင္းကင္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ။

    ReplyDelete
  2. ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္January 1, 2010 at 2:24 AM

    နီးနီး႐ွိရင္ေကာင္းသား ေဂ်ာ္နီဝါးကားေလး ဆြဲလာပါတယ္ း))

    Hap Hap Happpy Newww Yearrrr..!!!

    ReplyDelete
  3. ေႏြဆူးလကၤာJanuary 1, 2010 at 4:09 AM

    ေဂ်ာ္နီလမ္းေလွ်ာက္ပါရင္ေတာ့ ေတာ္ကီလာပြားပါတယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  4. Mhu DaryeJanuary 1, 2010 at 6:46 AM

    ha ha ha ကဗ်ာေလးက စိတ္ရႊင္သြား တာပဲ

    ဒါနဲ႔ မဂၤလာ အေပါင္း ခေညာင္းတဲ့ နွစ္သစ္ ၂၀၁၀ ျဖစ္ပါေစရွင္ :)

    ReplyDelete
  5. blueskyforestJanuary 2, 2010 at 5:57 PM

    ံ HAPPY NEW YEAR !

    ReplyDelete
  6. kthuraJanuary 2, 2010 at 9:49 PM

    ကဗ်ာအရမ္း လန္းတယ္ ဗ်ာ။ :D

    ReplyDelete
  7. linnaryoneJanuary 3, 2010 at 6:00 AM

    မရွိတာေတြအေတာ္မ်ားေနျပီထင္တယ္.. ကဗ်ာဆရာေတာင္ ဘယ္ရွိမွန္းမသိေတာ့ဘူး ...

    ReplyDelete
  8. Mai's CornerJanuary 11, 2010 at 10:30 PM

    အရမ္းၾကိဳက္...

    ReplyDelete
  9. NeeJanuary 15, 2010 at 11:56 PM

    လူၾကံဳနဲ႔ လဖက္ေျခာက္ တက်ပ္ဖိုး၀ယ္ပို႔ေပးလိုက္မယ္ ေရေႏြးက်ိဳေသာက္လို႔ရေအာင္။

    ReplyDelete
  10. ကေလးေလးJanuary 25, 2010 at 3:05 AM

    ဦးကိုေယ ေလွ်ာ့ေသာက္(ခါးပတ္)

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)