အဲဒီ့ဘံုမွာ
ဘံုသားတစုက
အကုသိုလ္ အလံုးအရင္းကုိ
ေရာက္ရာ အရပ္က ၾကံဳသလို ့ဆဲဖို ့
အမွ် ေဝတယ္။
ရင္ထဲအထိေအာင္ အေမွာင္ခ်ျပီး
ဖေယာင္းစက္ေတြ ခ်ေနတယ္။
ေကာင္းကင္ကို
အဲဒီ့ဘံုမွာ
ဘံုသားတစုက
အကုသိုလ္ အလံုးအရင္းကုိ
ေရာက္ရာ အရပ္က ၾကံဳသလို ့ဆဲဖို ့
အမွ် ေဝတယ္။
ရင္ထဲအထိေအာင္ အေမွာင္ခ်ျပီး
ဖေယာင္းစက္ေတြ ခ်ေနတယ္။
ေကာင္းကင္ကို
ကဗ်ာေလး လာခံစားသြားတယ္ ေမာင္ေလး ေရ
ReplyDeleteတိုေပမဲ့ ထိထိမိမိ ေ၇းထားတဲ ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္ေနာ္
ReplyDeleteသံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု
ReplyDeleteတေပါင္းလျပည့္မွာ ၾကံဳခဲ့
အကုသိုလ္အလံုးစံု
မွ်ေဝပံုတကယ္ဆန္းတယ္
အဝီစိတိုင္ေအာင္တဲ့....။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု
ReplyDeleteၾကံဳ..ၾကံဳဘူးေပါင္...
သူေတာ္ေကာင္းၾကီးေျပာျပမွ...
အတိအက် သိရပါေလျပီ....။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု တဲ့လား.. ေၾသာ္.. ေရစက္ေတာင္ ခ်ျပီးမွကိုး။ ဖေယာင္းစက္ေတြေတာ့ ခ်ျပီးရင္ ခ်။
ReplyDeleteအျပည့္အ၀ ခံစားသြားပါတယ္ဗ်ာ။
အကို ့ဆီတစ္ခါလာ ကဗ်ာေကာင္ းတစ္ပုဒ္ဖတ္ ရတယ္ ဗ်ာ..။
ReplyDeleteေမွာင္ၿပီးရင္း ေမွာင္ .... ေမွာင္ ... ေမွာင္ ...
ReplyDeleteဟုတ္တယ္။ ဘေလာဂ့္ လုပ္ထားတာ FEB တည္းက။ ဒါေပမယ့္ ခုမွ ေရးျဖစ္တယ္။
ReplyDeleteတင္စားထားတာေတြ သေဘာက်တယ္ ေကာင္းကင္ၾကီးေရ ၊၊
ReplyDeleteသံုးဆယ္ႏွစ္ဘံုေျမာက္က ေရစက္ခ်ပြဲမွာ ငရဲႀကီး ကိုးထပ္က အပယ္ဘံုသားေတြအတြက္ အမွ်ေ၀ေပးပါဦး လို႔...။
ReplyDeleteအဲဒီဘံုက တစ္ကယ္ရွီေနသလိုဘဲ စိတ္ထဲ မွာ ခံစားမိတယ္ ဘယ္မွာပါလိမ့္ အသစ္မို႔ ေဆးေရာင္ေတြ သစ္ေနတံုးဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ အသစ္မို႔ အေဆာက္အဦးေတြ လွေနလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
ReplyDeleteကို ေကာင္းကင္ေရ.. က်မက အရင္က ကဗ်ာေတြကို သိပ္မခံစားတတ္ဘူး..
ReplyDeleteဒါေပမဲ ့ကိုေကာင္းကင္ကိုရဲ ့ကဗ်ာေတြ စဖတ္လိုက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ မဖတ္ပဲ မေန ႏိုင္ေအာင္ စြဲ ခဲ့တယ္..ကိုေကာင္းကင္ကို ကက်မ
ေလးစားတဲ ့ကဗ်ာဆရာတေယာက္ပါ..။ အားေပးလွ်က္