Monday, October 22, 2007

ျဖစ္ရပံုက(ဟာသအတိုအထြာ)

၁၉၉၈ ခုႏွစ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကရာေတးသင္တန္းသြားအပ္ေတာ့ ကရာေတးဆရာက ေမးပါတယ္။
“မင္း ဘာလုပ္တုန္း။”
“ေက်ာင္းေစာင့္”

ကရာေတးဆရာလည္း သိပ္လက္ေၾကာမတင္းပံုရတဲ့ ငနဲက ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေက်ာင္းမွာ ညေစာင့္လုပ္တယ္ဆိုေတာ့အ့ံၾသသြားတာေပါ့။

“ဘယ္ေက်ာင္းမွာလဲ။”
“မဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းေတြ အၾကာၾကီးပိတ္ထားတာ ျပန္တက္ဖို ့ေစာင့္ေနလို ့ေက်ာင္းေစာင့္လို ့ေျပာတာ။”

ေကာင္းကင္ကို

Posted by Kaung Kin Ko at 8:33 PM
Labels: ,

4 comments:

  1. chaosOctober 22, 2007 at 9:17 PM

    တတ္လဲတတ္ႏိုင္တဲ႔
    ကိုေကာင္းကင္
    ဟာသေတြနဲ႔ ဘ၀အေမာကိုေျဖဆည္ရင္း
    ေသာကပင္လယ္မွာ ျဖတ္ေနရတယ္
    ကိုေကာင္းကင္ရဲ႔ အေရးအသားေတြက
    ရသစံုေပးတယ္
    ရီၿပီးငိုဆိုသလိုပဲေနာ္

    ReplyDelete
  2. metta campaignOctober 22, 2007 at 10:17 PM

    ၾသဘာလမ္းေလးေကာ ေလွ်ာက္ခဲ့ရေသးလားဗ်။

    ReplyDelete
  3. ေကာင္းကင္ကိုOctober 22, 2007 at 10:42 PM

    ဟားဟား၊ ၾသဘာလမ္းေတာ့ မေလွ်ာက္ ရဲဘူးဗ်ိဳ ့။

    ReplyDelete
  4. thamudayanweOctober 28, 2007 at 6:11 AM

    ေကာ်ာင္းေစာင့္..ျကီး...ေရ..

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)